Mixed fruits fresh cream cake; now you can feel the winter breeze

อากาศเริ่มเย็นลง ท้องฟ้ามืดเร็วขึ้น แต่ไม่ยักกะสว่างช้าเลย นอนยังไม่เต็มตาดีก็ต้องรีบแหกตื่นมาประกอบกิจการงานบ้านอีกแล้ว ใครมีลูกเล็กเด็กแดงช่วงอากาศเปลี่ยนอย่างนี้คงต้องดูแลใกล้ชิดเป็นพิเศษหน่อย เดี๋ยวจะพาลป่วยนู่นเป็นนี่ให้ต้องเหนื่อยหนักอีก

หลังจากที่โรงเรียนของหล่อพี่หยุดมาสิริรวมเกือบหนึ่งเดือน ก็ได้ฤกษ์งามยามดีเปิดอย่างเป็นทางการเมื่อวานนี้ คนที่ดีใจจนออกหน้าออกตาก็คงไม่พ้นแม่มันอีกตามเคยที่นับทั้งนิ้วมือนิ้วเท้าครบไปตั้งสอบรอบแล้วว่าเมื่อไหร่จะถึงวันดีเดย์วันนี้ซักที ผิดกับหนุ่มหล่อที่หงอยลงอย่างผิดหูผิดตาเพราะว่าบรรดาเจ้ๆ เฮียๆ ที่หนีน้ำมาอยู่ด้วยกันที่บ้านยังไม่เปิดเรียนเลย กลัวว่าลูกจะงี่เง่าตอนวันเปิดเรียนจริงเลยต้องบิวท์อารมณ์ร่วมกันตั้งแต่วันเสาร์เลยทีเดียว พยายามบอกจนปากเปียกปากแฉะว่าวันจันทร์นี้ก็จะต้องไปโรงเรียนแล้วนะ ถ้าคิดจะนอนดึกเวลาปลุกให้ตื่นตอนเช้าต้องห้ามงอแงและอิดออด ใช้น้ำเข้าลูบด้วยการบอกว่าถ้าหนูแหกปากแม้แต่เพียงนิดเดียวคุณแม่คนดีที่หนึ่งจะสำเร็จโทษมันคาเตียงเลย ฮ่าาาาาา แล้วหนุ่มน้อยก็ไม่ทำให้ผิดหวัง น่ารักจริงๆ ลูกค๋า ไม่รู้เรียกว่ารู้หน้าที่หรือว่ากลัวสลบเหมือดคาเตียงกันแน่

Chocolate mascarpone mousse with brownie and meringue for my boy 7th birthday; Life is always bitter-sweet

เจ็ดปีผ่านไปไวเหมือนโกหก สุดหล่อของคุณแม่คนดีที่หนึ่งก็ย่างก้าวเข้าวัยหนุ่มน้อยช่างยอกย้อน เถียงคำไม่ตกฟาก เริ่มรู้จักอาย มีโลกส่วนตัวซะแล้ว (เร็วไปมั้ยลูกค๋า) เมื่อลูกเริ่มโตคุณแม่คนดีที่หนึ่งต้องเริ่มยัดเยียดความรับผิดชอบเล็กๆ น้อย ให้เพื่อที่ลูกโตมาจะได้เหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ ไม่มากไม่น้อยเริ่มด้วย ต้องหุงข้าวให้สมาชิกในบ้านกิน หัดทำเมนูไข่ทุกรูปแบบ เรียนรู้การต้มมาม่า (ให้ถูกใจแม่) ช่วยแม่เตรียมกับข้าวเวลามีปาร์ตี้ที่บ้าน (เพื่อโชว์แขกผู้มีเกือกทั้งหลายเป็นการเชิดหน้าชูตาให้กับบุพการีไปในตัว) และครอบคลุมไปถึงซักเสื้อกล้าม กางเกงชั้นใน และถุงเท้าให้ตัวเอง ภาระกิจพิชิตแชมป์เหล่านี้ให้โอกาสฝึกซ้อมล่วงหน้าก่อนลงสนามจริงถึงหนึ่งเดือน ผลปรากฏว่าทำไปบ่นไปไม่ต่างอะไรกะคุณสมัคร อิดอิดออดออด วันดีคืนดีมีบทเศร้าเคล้าน้ำตาอีกตะหาก แต่ก็สอบผ่านอย่างฉลุยแบบแม่ต้องพึ่งที่ครอบหูกันเสียงบ่นพึมพำเล็ดลอดเข้าไปแล้วทำให้อารมณ์ขึ้น

สลัด BEN 10 ออกไป หันไปปลื้มเจ้านกหน้าตากวนแทน

ตลอดเวลาที่เข้าคอร์ส บรรดาแม่ยกพ่อยกทั้งหลาย ทั้งอากง อาม่า คุณตา คุณยาย ต่างก็ดาหน้าเข้ามาโวยวายหาว่าใช้แรงงานเด็ก พร้อมส่งสายตาพิฆาตมาเป็นระยะๆ พยายามที่จะกางปีกป้องและช่วยเหลือกันยกใหญ่ (แต่แม่มันไม่ฟังดันทุรังทำต่อไป) พอสิ้นสุดระยะเวลาเก็บตัวก็ถึงวันเกิดพอดิบพอดี เพื่อความเป็นสิริมงคลกับชีวิตเลยบังคับให้ไปทำสังฆทานแต่เช้า หลังจากตบหัวไปแล้วก็ลูบหลังปลอบใจเล็กๆ น้อยๆ ด้วยเค้กวันเกิดก้อนขนาดกะทัดรัดไม่ถึงสามคนโอบ ประกบคู่กับก๊วนแองกรี้เบิร์ดตัวโปรด (ที่ดูไม่ค่อยเหมือนซักเท่าไหร่) โดยเค้กวันเกิดก้อนนี้ตั้งใจจะใช้ให้ข้อคิดสอนลูกไปในตัวว่าชีวิตของคนเรานั้นไม่ได้แต่มีช่วงแห่งความสุขเสมอไป มันต้องมีช่วงที่เหน็ดเหนื่อยและเป็นทุกข์บ้าง ไม่ต่างจากรสชาดเค้กวันเกิดที่แม่ตั้งใจทำให้ ลูกเป่าเทียนไปแม่ก็อธิบายไปไม่รู้ว่าจะเข้าใจอะไรบ้างมั้ยเนี่ย หรือว่าแม่มันจะหวังมากเกินไปก็ไม่รู้เนอะ



โคลสอัพกันนิด




ปล. ขออวดลูกนิดนะค้า ออกอาการปลื้มอกปลื้มใจมากเมื่อสองวันที่แล้วขณะสุดสวยคนน้องกำลังนอนหลับกลางวันอย่างเมามันเกือบห้าโมงเย็นแล้วยังไม่ตื่น สุดหล่อคนพี่เกิดอาการหิวข้าวเย็นแต่แม่ติดภาระกิจเฝ้าน้องอยู่ เลยบอกลูกว่าทนไปก่อนแป๊บนะลูก รอน้องตื่นก่อนเดี๋ยวแม่ลงไปทำให้ คิดว่าสุดหล่อคงเข้าใจคำสั่งเพราะเห็นผละลงไปด้านล่าง อีกครึ่งชั่วโมงพอน้องตื่นก็รีบลงไปตั้งใจจะหาอะไรให้กินเพราะคิดว่าคงหิว แต่ภาพที่เห็นกลับทำให้น้ำตารื้นด้วยความสงสารลูกระคนปลื้มใจแบบสุดๆ เมื่อพบว่าเจ้าตัวกำลังกินข้าวกับไข่เจียวที่ทำเองกะมืออย่างเมามัน แถมข้างๆ จานข้าวของตัวเองก็ยังมีไข่เจียวที่ทำเผื่อแม่และน้องเอาไว้อีกสองฟอง โถ.....ลูกค๋า แม่ภูมิใจในตัวหนูที่สุดในโลก หนูโตแล้วจริงๆ หลังจากชื่นชมเสร็จแม่คนนี้ก็ชี้นิ้วสั่งงานดะเลย ฮ่าาาาาาา

 

ฟัดจ์บราวนี่

ส่วนผสมตลอดจนขั้นตอนวิธีทำดูได้ ที่นี่ 

เสร็จแล้วแช่เย็นทิ้งไว้หนึ่งคืน นำออกมาตัดเป็นลูกเต๋าเล็กๆ

 

ช็อคโกแลตเมอร์แรง

ไข่ขาว                       3 ฟอง

น้ำตาลทราย           2/3 ถ้วยตวง

ดาร์คช็อคโกแลต   100 กรัม

วิธีทำ

เปิดเตาอบที่ 110 องศาเซลเซียส ไฟบนล่างรอไว้

ขั้นตอนวิธีทำดูได้ ที่นี่ เมื่อได้ส่วนของช็อคโกแลตเมอร์แรงแล้ว นำใส่ถุงบีบที่ติดหัวบีบกลมเอาไว้ บีบเป็นวงกลมให้มีขนาดเท่ากับฐานของพิมพ์มูสขนาด 1 ปอนด์ ส่วนที่เหลือบีบเป็นแท่ง นำเข้าเตาอบประมาณ 1 1/2 ชั่วโมง ปล่อยให้เย็นตัวลงในเตาอบโดยที่แง้มฝาเตาอบเอาไว้ เมื่อเย็นสนิทแล้วแกะออกมาจากกระดาษรองอบ เก็บเอาไว้ในกล่องที่มีฝาปิดสนิทจนกว่าจะใช้งาน

ช็อคโกแลตมาสคาร์โปนมูส

มาสคาร์โปนชีส     250 กรัม

ดาร์คช็อคโกแลต  150 กรัม

วิปปิ้งครีม               1/4 ถ้วยตวง

เจลาติน                    1 ช้อนชา

น้ำสะอาดเย็น           1 ช้อนโต๊ะ

วิธีทำ

นำเจลาตินใส่ลงไปในน้ำ รอให้พองตัว เทวิปปิ้งครีมลงไปผสม นำเข้าไมโครเวฟประมาณ 30 วินาที คนให้เข้ากันพักไว้

นำดาร์คช็อคโกแลตใส่ชามเข้าไมโครเวฟครั้งละ 20 วินาที 2 ครั้ง นำออกมาคนให้ละลายเข้ากัน จากนั้นเติมส่วนของวิปปิ้งครีมและเจลาตินลงไป คนให้เข้ากันเป็นเนื้อเดียว

นำมาสคาร์โปนชีสใส่ลงในชามผสม ใช้ตะกร้อมือคนให้พอแตกตัว เทส่วนของช็อคโกแลตลงไปใช้ตะกร้อมือตะล่อมให้เนียนเข้ากัน

 

ช็อคโกแลตมาสคาร์โปนมูส กับบราวนี่ และเมอร์แรง

ช็อคโกแลตเมอร์แรง

ช็อคโกแลตมาสคาร์โปนมูส

บราวนี่หั่นเต๋า

กานาซช็อคโกแลต
ผงโกโก้

วิธีทำ

นำเมอร์แรงแผ่นกลมกรุลงเป็นฐานของพิมพ์มูส ส่วนเมอร์แรงแบบแท่งเก็บไว้ตกแต่งก่อนเสริฟ เทส่วนของมูสช็อคโกแลตลงไป โรยทับด้านบนด้วยบราวนี่ที่หั่นเต๋าไว้ ใช้ไม้พายกดบราวนี่ให้จมลงไปในมูส นำเข้าตู้เย็นข้ามคืน

นำเค้กที่ได้ออกจากพิมพ์ ตกแต่งด้วยเมอร์แรงแบบแท่ง ราดด้วยกานาซช็อคโกแลต โรยด้วยผงโกโก้แคนั้นก็แหร่มแล้ว

อย่าลืมติดตามตอนต่อไปนะค้า

Palm and jackfruit cream pie, I miss all my chicken farm bakers' friends so much

ร้างบล็อคไปเกือบสองอาทิตย์ หยากไย่เกาะเต็มบล็อคไปหมด ต้องรื้อและปัดกันยกใหญ่ ที่เตาอบก็ไม่ต่างกันแทบไม่ได้ใช้งานเลยก็ว่าได้ ไม่มีเหตุผลอื่นใดนอกจากขาดแรงบันดาลใจอย่างแรง เพื่อนๆ ในฟาร์มไก่ก็กลายเป็นผู้ประสบภัยจากเหตุการณ์น้ำท่วมไปเกือบหมดทุกคน จึงจำต้องงดการบ้านของฟาร์มในเดือนนี้ไป คิดถึงทุกคนทั้งๆ ที่ เพิ่งจะรู้จักกันได้ไม่นาน รู้สึกเป็นห่วงเพราะหลายต่อหลายคนต้องจากบ้านเพื่อไปอยู่ในที่ๆ ปลอดภัย นานๆ ครั้งถึงจะได้ยินข่าวคราวซักครั้ง เลยพาลทำให้เกิดความรู้สึกเหงาและเคว้งมากจนเบียดบังอารมณ์ในการที่จะเสกสรรปั้นแต่งขนมไปด้วย

Shiratama mochi, traditional japanese dessert

คิดถึงญี่ปุ่นจังในสภาวะการณ์ตึงเครียดเช่นนี้ ยิ่งเห็นผงถั่วเหลือง (kinako 黄粉,きなこ) ที่หอบกลับมาจากการไปเที่ยวครั้งก่อน นอนแผ่หราอยู่ในตู้เก็บของ ก็ยิ่งทำให้อยากกินขนมญี่ปุ่นแท้แบบสุดๆ แต่คงเป็นไปไม่ได้ที่จะอาจหาญเข้าไปเสาะหากินในบางกอก ก็น้ำมันล้อมเกือบทุกด้านซะขนาดนั้น