Tiramisu, u remind me huahin (version homemade mascarpone)


 "หัวหินเป็นถิ่นมีหอย ฝรั่งเฝ้าคอยจนหอยติดหิน คอยจนตะวันตกดิน หอยไม่ติดหินหินไม่ติดหอย" ฮ่าๆๆๆๆ คนอื่นรำลีกถึงหัวหินสถานตากอากาศสุดฮิต สุดฮิป แบบไหนอย่าได้แคร์ ที่คิดออกมีแต่เพลงนี้อยู่ในหัว ลูกเต้าชอบมากมาย รอ รออย่างเดียวให้แม่ร้องผิดแล้วก็ขำ วันหยุด วันพักผ่อน มันช่างผ่านไปเร็วนัก หลังจากที่ใจกล้าบ้าดีเดือดสลัดคุณสามี (พูดให้ดูดีเข้าไว้แบบว่าถือไพ่เหนือกว่า แต่ความเป็นจริงแล้วคุณเธอต้องทำงานก่อนแล้วค่อยตามไปสมทบทีหลัง) หอบลูกชายลูกสาวขึ้นรถไฟล่วงหน้าไปหัวหิน 

โฉมหน้าตั๋วรถไฟเที่ยวหวานเย็น


ด้วยความที่อยากให้ลูกที่รักติดดินรู้จักใช้การคมนาคมขนส่งให้ครบทุกรูปแบบ ลงทุนค่ะลงทุน (ว่างั้น) จองตั๋วรถไฟจากนครปฐมไปหัวหิน แอบใจปลาซิว ยัง ยังไม่กล้าพอที่จะนั่งรถธรรมดา แบบว่ากลัวอ่ะค่ะ กลัวร้อน กลัวช้า กลัวคุณลูกที่เรียบร้อยเยี่ยงผ้าพับไว้จะกระโจนออกนอกหน้าต่างประตูไปซะก่อน ชั่งใจอยู่ตั้งนาน เอาละหว่าเป็นไงเป็นกันไปรถด่วนพิเศษดีเซลราง (สปรินเตอร์) นี้แหละตอบโจทย์ ตรงใจ วัยเลยรุ่นไปเกือบสิบห้าปี


ระเริงระรื่นสองศรีพี่น้องแบบยังไม่รู้อนาคต



แล้วเป็นไง เป็นอย่างที่กลัวไว้ก่อนล่วงหน้าเลยล่ะค๊า เบื้องบนท่านจัดเต็มให้โทษฐานที่สำออยดีนัก เริ่มต้นด้วยมาช้าไปครึ่งชั่วโมง มีอีกที่ตื่นเต้นกว่าที่จู่ๆเบรคกะทันหันกลางทุ่งนาป่ากว้างที่ระบุพิกัดไม่ถูก ให้อะดรีนาลีนมันหลั่งเล่น เจ้าหน้าที่บนรถก็วิ่งกันชุลมุน พ่อเจ้าประคุณพี่ชายก็อยากรู้อยากเห็นสมวัย วิ่งพล่านทั่วโบกี้ถามคนโน้นที คนนี้ที ว่ารถไฟเป็นอะไร แล้วจากนั้นสักพักใหญ่ๆค่อยๆคืบคลานไปด้วยความเร็วเกือบจะเป็นศูนย์ ไปยังสถานีราชบุรี จอดซ่อมอยู่เกือบชั่วโมง ก็ไ ด้ฤกษ์เคลื่อนขบวนออก โล่งใจที่ไม่มีอุบัติเหตุร้ายแรงเกิดขึ้นเข้าเทียบชานชลาที่หัวหินช้าไปเกือบ 2 ชั่วโมงได้ (ปลอบใจตัวเองว่าก็ยังดีกว่าเป็นอะไรไปมากกว่านี้น่ะ เล่นขนกันมาเกือบทั้งบ้าน) ยังไม่หมด ลืมนึกไปว่าไร้พาหนะ แล้วจะไปที่พักได้ยังไงหล่ะทีนี้ โบกค่ะ โบกสองแถว (ที่แอบบอกว่าราคามันไม่สองแถวเลย แต่ก็ยังดีกว่าเดิน ให้อภัย) ทุลักทุเลกว่าจะคลานหมดสภาพเข้าที่พัก สมกับความอวดเก่งที่จะจำไว้จนวันตาย

แล้วที่เกริ่นมาทั้งหมดมันเกี่ยวกับเค้กที่จะทำวันนี้ยังไงน่ะเหรอ เกี่ยวซิ แต่เกี่ยวแบบห่างๆ คือว่าหลังจากที่พ้นผ่านการทดสอบสมรรถภาพไปแล้ว กองทัพมันต้องเดินด้วยท้อง แต่ดันชอบลูบท้องด้วยของหวานมากกว่าของคาว เลยต้องถ่อสังขารไปร้านเบเกอรี่ที่เค้าว่าอร่อยจังฮู้ ผู้ใด๋สิมาหัวหินต้องมาเปิบเด้อค่ะเด้อ โฆษณาชวนเชื่อซะขนาดนี้ไม่ลองไม่ได้แล้ว จัดการสั่งไปสามอย่าง เค้กส้มของสุดหล่อ เค้กวานิลลาของคนสวย และทีรามิสุของคุณแม่ (ที่มีแอบผิดหวังเล็กๆ ขนาดคุณสามีที่ไม่ค่อยอยากรับทานเค้กของศรีภรรยานัก ยังแอบเห็นด้วย) 

สามชิ้นที่ตกเป็นจำเลย

เลยต้องบอกกับตัวเองว่าถ้ากลับบ้านจะทำกินให้มันฉ่ำปอดไปเลย รอก่อนนะไอ้เจ้าทีรามิสุเอ๋ย เป็นไงสุดท้ายก็ลากมันเข้ามาเกี่ยวกันจนได้ เนียนแบบว่าพรสวรรค์สุดๆ เรื่องชักแม่น้ำทั้งห้าเอามันมาเกี่ยวดองกันแบบข้างๆคู ฮ่าๆๆๆๆๆ

กลับมาถึงบ้านปุ๊บรีบจ้ำไปที่ตู้เย็นด่วน สำรวจวัตถุดิบสำคัญที่ขาดไม่ได้ ไม่งั้นมันจะไม่เป็นทีรามิสุ นั่นก็คือชีสมาสคาร์โปน แป่ววววว ไม่มีในสต็อค ตายละหว่าทำไงดีดันอยู่บ้านนอกซะด้วย ครั้นจะไปสอยที่ห้างประจำถิ่น ฝันเอาเหอะ ไม่มีหรอกของไฮโซเยี่ยงนี้ รีบขึ้นไปล้วงข้อมูลจากโลกออนไลน์ หาเข้าไปถ้าไม่มีใช้ไรแทน หรือว่าจะทำเองได้อะป่าว ปิ๊ง หาอะไรได้หมดในชั่วพริบตา วิธีทำมีพร้อมเค้าว่าง่ายๆ โกยแน่บลงมาสอดส่ายสายตาหาไอ้เจ้าวิปปิ้งครีม สวรรค์เข้าข้างเจอเต็มสองลูกกะตาอยู่สองขวดที่ใกล้หมดอายุลงมือด่วนเลยเพราะว่าต้องทิ้งไว้ในตู้เย็นข้ามคืนกว่าจะได้ช้าไม่ได้เด็ดขาดเดี๋ยวแรงฮึดหดหาย ที่ต้องเตรียมก็มีดังนี้ค้า

โฮมเมดมาสคาร์โปนชีส
วิปปิ้งครีมแบบพาสเจอร์ไรซ์                             500 มล.
น้ำเลมอน(แต่ที่บ้านยากจนเลยล่อน้ำมะ นาวซะเลย)         1  ช้อนโต๊ะ
วิธีทำหากบ้าเยี่ยงเดียวกันดูได้ ที่นี่

โฮมเมดมาสคาร์โปนชีส

สปันจ์เค้ก (แบบว่าขี้เกียจทำเลดี้ฟิงเกอร์)
แป้งเค้ก           55  กรัม
แป้งข้าวโพด        5  กรัม
น้ำตาล            55  กรัม
ไข่                 2  ฟอง
(แอบแยกไข่แดง-ขาว แล้วตีไข่ขาวกับน้ำตาลจนได้ยอดกลางถึงใส่ไข่แดง)
เนย               10  กรัม
นม               10  มล.
น้ำมัน             10  มล.
วานิลลา           1/2  ช้อนชา
ผงฟู               1/2  ช้อนชา
(อันนี้ไม่ได้ใส่ลงไปอาศัยตีแต่ไข่ แต่ตัวเค้กที่ได้ก็ออกมานุ่มเนื้อดีค้า)
เกลือ              1/8  ช้อนชา
วิธีทำอันนี้ก็ลอกเค้ามาอีกทีจากหนังสือ bake with heart ของคุณแก้มเจ้าของบล็อค http://www.italian-brandname.bloggang.com/ เค้า พอได้เค้กมาก็ตัดให้ได้ขนาดพอดีกับพิมพ์แบบถอดก้นได้ วางเค้กลงบนพิมพ์ แล้วใช้แปรงพรมน้ำเชื่อมกาแฟลงไปให้ทั่ว พักไว้

        

น้ำเชื่อมกาแฟ (สำหรับพรมบนสปันจ์เค้ก)

น้ำ                           1/8  ถ้วย
น้ำตาลทราย                   1    ช้อนโต๊ะ
กาแฟผงสำเร็จรูป               2    ช้อนชา (ชอบเข้มก็เบิ้ลเอา)
เหล้ากาแฟ (ที่บ้านใช้ kalua')  1    ช้อนชา
วิธีทำ
จัดการเอาน้ำตาลเทใส่น้ำแล้วเข้าไมโครเวฟให้เดือด ทิ้งให้อุ่นแล้วเติมเหล้าลงไป คนให้เข้ากัน ก็จะได้น้ำเชื่อมกาแฟเอาไว้พรมบนเค้กให้ชุ่มฉ่ำ

ครีมกาแฟ
โฮมเมดมาสคาร์โปนชีส    250  กรัม
(นำออกมาพักให้อ่อนตัว เพราะแบบที่ทำเองเนื้อแน่นกว่าที่ซื้อ)
ไข่แดง                    3  ฟอง
ไข่ขาว                    2  ฟอง
น้ำตาลทราย               70  กรัม
น้ำเชื่อมกาแฟที่เหลือจากที่ใช้พรมเค้กแล้ว (แบบว่าเสียดาย)
วิธีทำ
เริ่มด้วยตีไข่แดงให้ฟู (สังเกตสีที่จะอ่อนลง) นำโฮมเมดมาสคาร์โปนชีสที่อ่อนตัวแล้วลงไปคนผสมให้เข้ากัน เติมน้ำเชื่อมกาแฟที่เหลือ คนให้เข้ากัน พักไว้
จากนั้นก็เริ่มทำสวิสเมอร์แรง นำน้ำใส่หม้อตั้งไฟให้เดือดรุมๆ ลดไฟลงให้อ่อน เอาน้ำตาลกับไข่ขาวใส่ในชามสะอาดทนความร้อน นำชามขึ้นตั้งบนหม้อที่มีน้ำเดือด ใช้ตะกร้อมือคนเรื่อยๆ จนน้ำตาลทรายละลายหมด (ระวังอย่าให้น้ำเดือดมาก เดี๋ยวไข่ขาวจะสุก และต้องคนไปเรื่อยๆ) และไข่ขาวอุ่นแต่ไม่ร้อนมากเกิน ประมาณ  40 องศาเซลเซียส (เอาหลังนิ้วแตะดู ร้อนแบบพอทนได้ไม่รีบชักนิ้วกลับเสียก่อน) เอาชามออกมาใช้เครื่องตีจนเย็นก็จะได้เมอร์แรงที่มีสีขาวลักษณะคล้ายครีมโกนหนวด แบ่งหนึ่งในสามของเมอร์แรงไปตะล่อมกับส่วนของครีมที่ทำพักไว้ ตะล่อมให้เข้ากัน แล้วจึงนำส่วนของเมอร์แรงที่เหลือใส่ลงไปจนหมด ตะล่อมให้เป็นเนื้อเดียวกันจะได้ครีมที่อยู่ตัว นำไปใส่ลงในพิมพ์ที่มีเค้กอยู่ ปาดหน้าให้เรียบ จับพิมพ์เข้าตู้เย็นอย่างน้อยซัก 6 ชั่วโมง (ปกติขี้เกียจรอมาก ก็เลยเอาเข้าช่องฟรีซประมาณ 2-3 ชั่วโมง แล้วแต่ตู้ใครตู้มัน กะให้แข็งเหมือนกับไอติมเจลาโต) เอาออกจากพิมพ์ โรยหน้าด้วยผงโกโก้ให้กิ๊บเก๋ หากมีพรสวรรค์อันบรรเจิดก็ตกแต่งเพิ่มเข้าไปให้ดูสวยเว่อร์เข้าไว้ จะตัดเสริฟเลยก็ไม่ว่ากันจะได้รสสัมผัสอีกแบบคือคล้ายกับกินเค้กไอติมเจลาโตรสทีรามิสุ แต่ถ้าชอบแบบนุ่มนิ่มก็วางทิ้งไว้ข้างนอกซัก 10 นาที (ถ้าไม่รีบก็ทิ้งค้างคืนไว้ในช่องธรรมดาเช้ามาค่อยจับยัดลงท้อง)

อย่าลืมติดตามตอนต่อไปนะค้า