เจ้าของบล็อคอยากบอก(แต่ไม่ค่อยแน่ใจว่าคนอื่นเค้าอยากรับรู้อะป่าว)

บล็อคนี้เกิดขึ้นมาได้ก็เพราะเหตุผลหลักเลยคือ อยาก อยากมาก อยากที่สุดที่จะเป็นสมาชิกกลุ่มฟาร์มไก่ของคุณปุ๊ก http://www.dailydeliciousthai.blogspot.com/ ว่ากันว่าคนที่จะเป็นสมาชิกฟาร์มไก่ได้ต้องมีบล็อคเป็นของตัวเอง เกิดมาก็เพิ่งเคยทำอะไรประมาณนี้เป็นครั้งแรก (ปกติก็ไม่ค่อยได้ใช้สมองซักเท่าไหร่ ได้แต่ใช้ปากแหกห้ามทัพลูกเต้าไปวันๆ) แต่ขอโทษค่าไม่กลัว ของแบบนี้มันลองผิดลองถูกกันได้  ก็ยิ่งเวลาที่เข้าไปสำรวจดูเค้กสวยๆของคนอื่นเค้าที่ตกแต่งแบบจัดเต็ม ใจมันก็สั่น สั่น อยากมีส่วนร่วมด้วย ประกอบกับตั้งแต่แต่งงานแต่งการเป็นหลักเป็นฐานแล้ว ปริมาณผู้คนที่เสวนาคบค้าสมาคมด้วยนั้นลดน้อยถอยลงด้วยอัตราเร็วสูงสุด ทุกวันนี้ได้แต่มองหน้าสามีสลับกับลูกทั้งสองไปพลางๆ บ่นมากก็ไม่ได้กลัวแก่ คิดคำนวณบวกลบคูณหารอยู่ในใจแล้วผลมันออกมาว่าคุ้ม ได้ทั้งข้ออ้างเพื่อจะได้ทำขนมได้บ่อยเท่าที่ใจต้องการ (ทุกวันนี้ไม่มีใครรับทานอย่างเป็นทางการไปแล้ว)  แบบว่าอ้างไว้ก่อนว่าทำขนมเพื่อไปอัพบล็อก อัพเข้าไป อัพทุกวัน อัพวันเว้นวัน อัพอัพอัพ (แต่ไม่เอาดาวน์นะ) แล้วก็จะได้มีสมาคมลับหลังสามีไปด้วยในตัว ให้ได้เมาท์มอย (เอ้าว่ากันไป ชักเพ้อเจ้อขึ้นเรื่อยๆ ตามพื้นนิสัยเดิม) ตกลงใจอย่างเชื่องช้าภายในช่วงหายใจเข้าออก เอาไงเอากันชั้นจะทำบล็อก!!!!

กองหลังที่น่ารักเป็นที่ซู๊ด  

มาเข้าเรื่องกันซะที แต่ตอนนี้ วินาทีนี้ (07/05/2011 ณ เวลา 15:30) หลังจากที่ร่อนใบสมัครเข้ากลุ่มไปแล้วสามวันกว่าๆ ยังไม่มีใครตอบรับกลับมาเลยอ่ะ เศร้าจัง ต้องอดทนรอต่อไปแบบสงบเสงี่ยมเจียมตัว ฮือๆๆๆๆๆๆ แล้วก็เที่ยวพร่ำเพ้อพรรณาถึงชีวิตก้นครัวอันหน้าสงสารต่อไป (ถ้าไม่นับว่าได้เม้มเงินค่ากับข้าวรายเดือนเล็กๆน้อยๆ แบบว่าสองเดือนสอยป้าดา กุดจี่ มาหิ้วให้กิ๊บเก๋กู้ด ก็ไม่ค่อยมีอะไรน่าตื่นเต้นไปกว่าการทำขนมที่เพิ่งมารู้ตัวว่าชอบเอามากกกกกกเมื่อสามปีดีดักที่ผ่านมา)

อย่าลืมติดตามตอนต่อไปนะค้า